Co wtedy się dzieje?
Rozpoczynamy je zawsze o godz. 19.00 w każdy III czwartek miesiąca.
Trwają około dwóch godzin i składają się na nie: modlitwa do Matki Bożej, Msza Święta, Adoracja Najświętszego Sakramentu, modlitwa spontaniczna (prośby, dziękczynienie, uwielbienie), modlitwa wstawiennicza, cisza, udzielany jest Sakrament Namaszczenia Chorych. Czasem dokonujemy poświęcenia różnych rzeczy, które następnie są przekazywane uczestnikom np. chleb, sól, woda, płatki róż, olej... .
Podczas tych Wieczorów szczególny akcent kładziemy na słuchanie Pana (każdy powinien przynosić Pismo św.), wielbienie Boga i prośbę o umocnienie nas Duchem Świętym (Namaszczenie Duchem Świętym).
Z pokorą prosimy też, by Bóg uzdrawiał nas na duszy i ciele.
W czasie całego Wieczoru można przystąpić do Sakramentu Pokuty i Pojednania.
Jest to również czas dzielenia się świadectwami o doznanych łaskach.
Czym jest uwielbienie Boga ?
To jest pewna droga do zbawienia. Wyraz naszego przekonania, że jesteśmy stworzeni z miłości i kochani przez Boga. Chcę błogosławić, czyli błogo, dobrze, serdecznie o Nim mówić. Wielbiący wyraża radość i zgodę na swoje życie i z zaufaniem powierza się Bogu.
W tej modlitwie niczego od Boga nie oczekujemy, ale wpatrujemy się w Stwórcę pełni podziwu dla Niego samego i Jego dzieł. W tym momencie myśli się o Osobie a nie o darach. Uwielbiamy nie za coś, lecz dlatego że jest i jaki jest. Skupiamy się na Jego Pięknie, Mądrości i Miłości.
Niezależnie od nastrojów i samopoczucia uwielbiamy Boga: Ojcze … święć się Imię Twoje. Prorok Habakuk mówi: Drzewo figowe nie rozwija pąków, nie dają plonu winnice, zawiódł owoc oliwek, pola nie dają żywności, choć trzody owiec znikają z owczarni i nie ma wołów w zagrodach. Ja mimo to w Panu będę się radować, weselić się będę w Bogu moim Zbawicielu.
Bóg mówi: Wystarczy Ci mojej łaski, jesteś dzieckiem Boga, nie jesteś zapomniany, błogosławcie, a nie złorzeczcie bo nie zdrzemnie się i nie zaśnie Ten, który czuwa nad Izraelem.
Warto zapamiętać 1Tes 5.18: W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem Was.
Coś o dziękczynieniu
Jest radością z faktu bycia obdarowanym. Dziękujący dostrzega Boże działanie, Jego Opatrzność - co masz czego byś nie otrzymał. Dziękczynienie za trudy, cierpienia, problemy jest wyrazem ufnej wiary w miłość Boga, czyni ono człowieka wolnym, spokojnym, radosnym.
Do refleksji: każdy w swoich cierpieniach może przyjąć postawę złorzeczenia, przeklinania, narzekania, rozpaczy - przed czym brońmy się, albo możesz dziękować Bogu za wszystkie najpiękniejsze doznania do tego czasu - co jest uzdrawiające nas i przemieniające wszystko.
Co za szczęście jest widzieć ludzi przychodzących tłumnie, by odpoczywać przy Bogu wielbiąc Go. W tym czasie Bóg namaszcza nas Duchem Świętym i to nas ożywia jak balsam skórę, smutek zamienia się w radość, marazm w nowy dynamizm, pojawia się nadzieja na lepsze jutro, rodzi się zdolność przebaczenia, nowe spojrzenie, egoizm zamienia się w służbę. To takie duchowe zmartwychwstanie. Wypaleni, zniechęceni, obojętni, małej wiary, tkwiący w rutynie, mogą na nowo się narodzić. Ludzie różnych zawodów, powołań, stanów są uzdolnieni, by je pięknie z nową mocą wypełniać. Pojawia się nowa, bo Boża pomysłowość na życie.
Zapraszam. Obecność grozi nawróceniem. Ks. Szymon